Europese Unie

Het logo en de vlag van de Europese Unie.

De Europese Unie (afgekort EU) is een voornamelijk economische unie van 28 lidstaten die bijna allemaal op het Europese continent liggen. In principe is de EU een soort van confederatie, waarbij de feitelijke macht voornamelijk bij de lidstaten ligt en niet bij de Europese Commissie. Vaak wordt ook de term "Europa" gebruikt om te verwijzen naar de EU, hoewel die term in feite de naam is van het continent op zich en er ook Europese landen zijn die geen deel uitmaken van de EU. De Europese Unie is vaak het slachtoffer van euroskeptische hoaxes, urban legends en complottheorieën. 

Geschiedenis

De Europese Unie kent haar oorsprong in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. Er was onenigheid over hoe het nu verder moest met het door de oorlog in een as gelegd Europa, waarbij een aantal aanhangers van de politieke rechtervleugel ervoor opteerden om het verslagen Duitsland systematisch zwak en onderbevolkt te houden. Anderen vreesden dat dit zou leiden tot een herhaling van de geschiedenis, omdat dit via het Verdrag van Versailles reeds was toegepast op Duitsland na de Eerste Wereldoorlog, met een sterke groei van het nationalisme en het subsequente nazisme als gevolg. Anderen vonden dat het nationalisme enkel kon worden bestreden door meer eenheid na te streven.

In 1944 werd hiervoor reeds het goede voorbeeld gegeven door de oprichting van de Benelux, die als een douane-unie werd opgericht door de regeringen van België, Nederland en Luxemburg (ook wel de "Lage Landen" genoemd). Die oprichting had plaatsgevonden in Londen, waar de drie regeringen naartoe waren gevlucht tijdens de Duitse bezetting. Maar een unie op grotere schaal in Europa betekende ook dat West-Duitsland (Oost-Duitsland was op dat moment nog bezet door de Sovjet-Unie) als een evenwaardige partner moest worden behandeld en geleidelijk opnieuw als dusdanig moest worden toegelaten.

EGKS, Euratom en EEG

In 1950 werd het zogenaamde Schumanplan voorgesteld door Robert Schuman, de Franse Minister van Buitenlandse Zaken, Jean Monnet, een Franse politieke adviseur, en Konrad Adenauer, de eerste bondskanselier van de Bondsrepubliek Duitsland (oftewel West-Duitsland). Dit leidde tot de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) met het Verdrag van Parijs in 1951, dat werd ondertekend door Frankrijk, West-Duitsland, de Belenux-landen en Italië. Deze eerste stap naar een sterkere en grotere unie werd beschouwd als een garantie voor langdurige vrede tussen Frankrijk en Duitsland, die sinds de middeleeuwen tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog aartsrivalen waren van elkaar. Dit bleek inderdaad een succesvol initiatief, zelfs in zulke mate dat de nood voor verdere integratie zich al snel opdrong.

Deze verdere integratie werd verwezenlijkt in 1957 met het Verdrag van Rome, dat werd ondertekend door alle EGKS-landen en de oprichting bezegelde van twee nieuwe Europese organisaties. De eerste organisatie was de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (EGA of Euratom), gericht op de bevordering van vreedzame toepassingen van kernenergie. De tweede was de Europese Economische Gemeenschap (EEG), gericht op een gemeenschappelijke markt op gebied van landbouw, transport en economische relaties met niet-leden. De commissies van Euratom en de EEG werden gevestigd in het centraal gelegen Brussel, waardoor de Belgische hoofdstad op termijn zou uitgroeien tot de hoofdstad van Europa.

Europese Gemeenschappen

Tien jaar later, in 1967, werd overgaan tot nog verdere integratie met het zogenaamde Fusieverdrag, of het Verdrag van Brussel, waarmee de EGKS, Euratom en de EEG werden samengevoegd onder één commissie, één budget en één Raad van Ministers, onder de noemer "Europese Gemeenschappen" (EG). In 1973 traden voor het eerst nieuwe lidstaten toe: Denemarken, het Verenigd Koninkrijk, en Ierland (Noorwegen had zich aanvankelijk ook kandidaat gesteld, maar trad uiteindelijk niet toe na een negatief referendum). In 1981 volgde Griekenland, en in 1986 eveneens Spanje en Portugal. Groenland verliet in 1985 echter de EG na een negatief referendum drie jaar eerder. Met de opening van de Berlijnse Muur in 1989 werd Oost-Duitsland (de DDR) bij West-Duitsland (Bondsrepubliek Duitsland) gevoegd, en werd het eveneens lid van de Europese Gemeenschappen.

In 1985 werd de Franse politicus Jacques Delors benoemd tot Voorzitter van de Commissie van de Europese Gemeenschappen. Hij behield die positie gedurende twee termijnen, tot 1995. Onder zijn voorzitterschap werd het Verdrag van Schengen ondertekend, waarmee de zogenaamde "Schengenzone" werd opgericht die het vrije verkeer van personen mogelijk maakt en de onderlinge grenzen binnen diens landen afschaft. Hierdoor hebben burgers van deze lidstaten geen visum nodig om te kunnen reizen naar een andere lidstaat, en een visum voor eender welk Schengenland is eveneens geldig in de andere lidstaten. In 1992 werd de overeenkomst goedgekeurd betreffende de oprichting van de Europese Economische Ruimte (EER), die het vrij verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal mogelijk maakt tussen de lidstaten van de Europese Gemeenschappen en de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA), met uitzondering van Zwitserland. 

Onder het voorzitterschap van Delors werd eveneens het startschot gegeven voor de oprichting van de huidige Europese Unie. In 1992 werd het Verdrag van Maastricht met dit doel ondertekend, waarbij ook de Europese Economische Gemeenschap (EEG) werd hernoemd naar Europese Gemeenschap (niet te verwarren met de naam "Europese Gemeenschappen"). Tevens werd dit de grondslag voor de invoering van een munteenheid, die aanvankelijk de naam "Ecu" meekreeg maar uiteindelijk "euro" genoemd werd. In 1993 werden de Europese Gemeenschappen dan officieel omgevormd naar de Europese Unie.

Europese Unie

De leiders van de nieuwe Europese Unie hadden vooral een federalistische politieke voorkeur, waarbij andere Europese landen werden aangemoedigd om zich kandidaat te stellen voor lidmaatschap, zolang ze bereid waren de normen van het Verdrag van Maastricht te respecteren. In 1995 traden Oostenrijk, Finland en Zweden toe tot de EU, en ging de Schengenzone voor het eerst van kracht in de praktijk. In 1999 werd de Europese munteenheid voor het eerst officieel in gebruik genomen, maar het duurde pas tot 2002 vooraleer effectieve muntstukken en bankbiljetten in omloop werden gebracht om later in dat jaar de nationale munteenheden permanent te vervangen. De landen waar de Euro de officiële munteenheid is werden voortaan de "Eurozone" genoemd, terwijl EU-lidstaten Denemarken, Zweden en het Verenigd Koninkrijk hun eigen munteenheid bleven behouden.

In 2004 traden tien nieuwe lidstaten toe tot de EU: Cyprus, Estland, Hongarije, Letland, Litouwen, Malta, Polen, Slovenië, Slowakije en Tsjechië. In 2005 werd een Europese Grondwet voorgesteld aan de lidstaten, maar die werd via referenda verworpen door Nederland en Frankrijk. Dit werd uiteindelijk herschreven tot het Verdrag van Lissabon, dat werd goedgekeurd in 2007 en een aantal amendementen aanbracht aan de verdragen van Rome en Maastricht. In principe is er geen groot verschil tussen de tekst van 2005 en het verdrag van 2007, maar woorden zoals "grondwet" en verwijzingen naar een Europees volkslied werden geschrapt. In 2007 werden Bulgarije en Roemenië lid van de EU, gevolgd door Kroatië in 2013.

Eurocrisis

In 2007 ontstond de zogenaamde kredietcrisis in de Verenigde Staten, die daar haar hoogtepunt bereikte in het najaar van 2008, aan het einde van de presidentstermijn van George Bush. Deze was veroorzaakt door de stagnerende huizenmarkt in de VS, om vervolgens uit te monden in een bankencrisis. Dit had ook een negatieve invloed op de globale financiële sector, waardoor eind 2009 de zogenaamde eurocrisis uitbrak binnen de Eurozone. Een voornaam gevolg van de crisis was een negatieve economische groei, waardoor ook de belastingsopbrengsten van overheden daalden terwijl de overheidsuitgaven toenamen door o.m. de stijgende werkloosheidsuitkeringen en de reddingsoperaties van banken en bedrijven. Een aantal landen van de Eurozone hadden tevens de Europese begrotingsregels, zoals vastgesteld in het Verdrag van Maastricht, overtreden. België en Italië overtraden één van de twee criteria, terwijl Griekenland ze allebei overtrad gedurende ganse tien jaren dat de Euro in omloop was. De boetes die in het verdrag hiervoor voorzien waren, werden in geen van de gevallen opgelegd. 

In maart 2010 brak er in Griekenland een staatsschuldencrisis uit, waarna ook Spanje en Portugal in slechte financiële papieren terecht kwamen. De Europese Unie reageerde hierop door een lening te verstrekken aan de getroffen landen die op de kapitaalmarkt geen lening meer konden krijgen, of slechts aan een heel hoge rente. De reactie van vele Europese overheden op de crisis was vervolgens om forse bezuinigingen door te voeren, hoewel ook dit de economische groei in gevaar kon brengen en het herstel van de door crisis getroffen landen bedreigde. Dit leidde dan weer tot talloze stakingen, waarmee de hiervoor verantwoordelijke vakbonden de financiële schade nog verder deden oplopen. Tegen eind 2010 gingen er stemmen op dat het misschien wenselijk zou zijn voor de zwakkere eurolanden indien ze de Euro zouden verlaten, maar zo ver kwam het uiteindelijk niet. In 2013 begonnen voor het eerst voorzichtige tekenen van herstel zich te manifesteren, en in 2014 was de crisis zo goed als voorbij. NIettemin bleef Griekenland nog wel geruime tijd een zorgenkind, onder meer door de verkiezingsoverwinning van de extreemlinkse partij SYRIZA en diens regeringscoalitie met de extreemrechtse populistische partij Onafhankelijke Grieken in 2015.

Brexit

Sinds het begin van de 21ste eeuw zag Europa een felle opkomst van de extreemrechtse populistische partijen die doorgaans tegenstanders zijn van de EU. De globale financiële crisis en de gevolgen hiervan voor de Eurozone bracht dit wellicht nog verder in een stroomversnelling, aangevuld met de vluchtelingencrisis ten gevolge van de opkomst van de terreurbeweging IS in Syrië. Dit werkte dan weer racisme in de hand, wat vooral ook het geval in het reeds eurofobische euroskeptische Verenigd Koninkrijk, waar de extreemrechtse partij UKIP een kwart van de stemmen haalden in de verkiezingen van 2014.

In 2015 kondigde de Britse premier David Cameron aan een referendum te zullen organiseren over het Britse lidmaatschap van de EU. Dit werd het startschot van wat vooral een post-truth-campagne zou worden van het brexitkamp, met boegbeelden zoals Boris Johnson, de Britse Donald Trump. Internationaal werd de Brexit vooral gesteund door extreemrechtse politici zoals Marine Le Pen, Geert Wilders en "Mr. Brexit" Donald Trump, alsook door populistische dictators zoals Vladimir Poetin en terreurbewegingen zoals IS. De Brexit werd eveneens gesteund door paranoïde complotdenkers zoals David Icke en nepnieuws-tabloids zoals de Daily Mail.

Naast het feit dat de Brexit-campagne vooral een populistische en racistische haatcampagne was, wat op zich genoeg had moeten zijn om alarmbellen te laten afgaan, hield het standpunt ook geen enkele rationele steek. Het zou de Britse economie niet verbeteren, en beweringen dat het EU-lidmaatschap maar liefst £350 miljoen per week kost bleken slechts een hoax te zijn. Bovendien zal het VK opnieuw handelsakkoorden moeten onderhandelen ter vervanging van de voorgaande akkoorden die nochtans perfect werkten. De economie en het beleid van de EU zal hoe dan ook nog steeds invloed uitoefenen op het VK, met dat verschil dat het VK er niet langer een stemrecht in zal hebben. Een voornaam argument van de Brexiters was het toe roepen van een halt tot de immigratie van vluchtelingen, terwijl economisten argumenteren dat het VK net meer en niet minder immigranten nodig had en het land sowieso al amper een fractie van alle vluchtelingen opving.

Het referendum werd gehouden in juni 2016, en eindigde met een nipte overwinning voor het brexitkamp, dat vooral gedragen werd door Engeland en Wales terwijl Schotland en Noord-Ierland overduidelijk had gestemd om in de EU te blijven. Cameron kondigde hierop aan te zullen aftreden als premier, terwijl Nigel Farage, de clown van UKIP, besloot om af te treden als partijleider omdat "zijn doel nu behaald was", waardoor hij effectief de opkuis van zijn rotzooi aan anderen overliet. Schotland kondigde dan weer aan een nieuw onafhankelijkheidsreferendum te willen organiseren, opdat ze zo alsnog in de EU zouden kunnen blijven. Een aantal mensen die voor de Brexit gestemd hadden, hadden hier achteraf onmiddellijk spijt van wanneer bleek dat de argumenten voor hun keuze berust bleken te zijn op nepnieuws. Het gevolg van het succes van de Brexit was dat ook Marine Le Pen in Frankrijk begon op te roepen voor een "Frexit", en Geert Wilders in Nederland voor een "Nexit". 

Met de overwinning van het Brexitkamp in het Britse referendum werd de EU voor de eerste keer geconfronteerd met een lidstaat dat de unie wil verlaten. In 1985 was ook Groenland uit de toenmalige EG gestapt, maar omdat dit in zekere zin een overzees gebied was van Denemarken, lag de situatie hieromtrent geheel anders. Met de Brexit diende voor het eerst artikel 50 van het Verdrag van Maastricht te worden geactiveerd, wat voorziet in een uittredingsprocedure. De Britse uittreding maakt in elk geval dat het aantal populisten in de EU weer wat afneemt, dus bye bye, zwaai zwaai, tot in den draai .

Lidstaten

De 28 EU-lidstaten zijn:

• België (mede-oprichter)
• Bulgarije (sinds 2007)
• Cyprus (sinds 2004)
• Denemarken (sinds 1973)
• Duitsland (mede-oprichter)
• Estland (sinds 2004)
• Finland (sinds 1995)
• Frankrijk (mede-oprichter)
• Griekenland (sinds 1981)
• Hongarije (sinds 2004)
• Ierland (sinds 1973)
• Italië (sinds 2004)
• Kroatië (sinds 2013)
• Letland (sinds 2004)
• Litouwen (sinds 2004)
• Luxemburg (mede-oprichter)
• Malta (sinds 2004)
• Nederland (mede-oprichter)
• Oostenrijk (sinds 1995)
• Polen (sinds 2004)
• Portugal (sinds 1986)
• Roemenië (sinds 2007)
• Slovenië (sinds 2004)
• Slowakije (sinds 2004)
• Spanje (sinds 1986)
• Tsjechië (sinds 2004)
• Verenigd Koninkrijk (sinds 1973, tot waarschijnlijk niet lang meer)
• Zweden (sinds 1995)

Eurozone

De Eurozone bestaat uit de landen waar de Euro als officiële munteenheid wordt gebruikt. Deze lidstaten zijn:

• België (sinds 1999)
• Cyprus (sinds 2008)
• Duitsland (sinds 1999)
• Estland (sinds 2011)
• Finland (sinds 1999)
• Frankrijk (sinds 1999)
• Griekenland (sinds 2001)
• Ierland (sinds 1999)
• Italië (sinds 1999)
• Letland (sinds 2014)
• Litouwen (sinds 2015)
• Luxemburg (sinds 1999)
• Malta (sinds 2008)
• Nederland (sinds 1999)
• Oostenrijk (sinds 1999)
• Portugal (sinds 1999)
• Slovenië (sinds 2007)
• Slowakije (sinds 2009)
• Spanje (sinds 1999)

Schengenzone

De Schengenzone is het grondgebied van landen die deel uitmaken van het Verdrag van Schengen. De grenzen zijn binnen deze zone afgeschaft voor het transport van personen, waardoor er geen visum nodig is om van de ene lidstaat naar de andere te reizen, en een visum voor één lidstaat ook toegang geeft tot de andere Schengenlanden.

Lidstaten van de Schengenzone zijn:

• België (sinds 1985)
• Nederland (sinds 1985)
• Luxemburg (sinds 1985)
• Duitsland (sinds 1985)
• Frankrijk (sinds 1985)
• Italië (sinds 1990)
• Spanje (sinds 1992)
• Portugal (sinds 1992)
• Griekenland (sinds 1992)
• Oostenrijk (sinds 1995)
• Denemarken (sinds 1996)
• Finland (sinds 1996)
• Noorwegen (sinds 1996), hoewel het geen EU-lidstaat is
• Zweden (sinds 1996)
• IJsland (sinds 1996), hoewel het geen EU-lidstaat is
• Cyprus (sinds 2004)
• Estland (sinds 2004)
• Hongarije (sinds 2004)
• Letland (sinds 2004)
• Litouwen (sinds 2004)
• Malta (sinds 2004)
• Polen (sinds 2004)
• Slovenië (sinds 2004)
• Slowakije (sinds 2004)
• Tsjechië (sinds 2004)
• Zwitserland (sinds 2004), hoewel het geen EU-lidstaat is
• Liechtenstein (sinds 2009), hoewel het geen EU-lidstaat is

De datum van de toetreding tot het verdrag (hierboven opgegeven) is niet altijd hetzelfde als de datum van de inwerkingtreding die vaak pas jaren later plaats vond. Voor België, Nederland, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk was dit bijvoorbeeld pas tien jaar later, in 1995. In Cyprus is dit op heden nog steeds niet ingevoerd vanwege het conflict met Turkije. Een aantal terrotoria van Schengenlanden horen alsnog niet bij de Schengenzone, zoals Groenland en de Faröereilanden.

Kandidaat-lidstaten

Kandidaat-lidstaten zijn landen die aangeven te willen toetreden tot de EU, maar er op dit moment nog geen effectief deel van uitmaken. Zij dienen te voldoen aan de Criteria van Kopenhagen, en daar waar nodig hun wetgeving aan te passen conform de Europese normen. Vervolgens dienen ook alle huidige lidstaten unaniem in te stemmen, waardoor eender welke lidstaat in staat is om een lidmaatschap te blokkeren. 

Er zijn momenteel vijf kandidaat-lidstaten:

• Albanië, 
• Macedonië, wat niet naar de zin is van Griekenland omdat het noordelijke gebied van hun land ook "Macedonië" genoemd is.
• Montenegro
• Servië
• Turkije, die al meer dan 20 jaar proberen toe te treden maar steeds opnieuw geweigerd worden. Redenen hiervoor kunnen zijn dat hun land eigenlijk amper nog deel uitmaakt van het Europese continent (al geldt dit geografisch gezien eveneens voor Cyprus), en er schijnbaar niet in slagen om aan de criteria te voldoen. De afstevening tot een dictatuur onder Erdogan is ook niet bepaald bevorderlijk. 

Andere landen die als "potentiële kandidaten" of "pre-kandidaten" worden beschouwd zijn Bosnië en Herzegovina, en Kosovo. Andere potentiële lidstaten zijn Moldavië, Georgië en Oekraïne.

Noorwegen en Zwitserland werden uitgenodigd om lid te worden van de EU, maar hebben dit geweigerd. IJsland heeft haar kandidatuur van 2009 terug ingetrokken in 2015. Inmiddels probeert Marokko al jaren toe te treden tot de EU, en vallen ze er uit de lucht als ze te horen krijgen dat ze blijkbaar helemaal geen deel uitmaken van het Europese subcontinent.

Instellingen

Enkele voorname EU-instellingen zijn:

• De Europese Raad: de zogenaamde "Europese top" die bestaat uit de regeringsleiders van de lidstaten, die het algemene beleid en de algemene richtlijnen bepalen. Een beetje te vergelijken met de algemene regering van een land.
• Het Europees Parlement: de wetgevende macht van de EU, bestaande uit volksvertegenwoordigers die om de vijf jaar worden verkozen.
• De Europese Commissie: de uitvoerende macht van de EU, bestaaande uit een eurocommissaris van elke lidstaat. De Commissie controleert of de Europese wetgeving wordt nageleefd, en kan als enige nieuwe wetten voorstellen.
• Het Hof van Justitie van de Europese Unie: de rechterlijke macht van de EU, die ervoor zorgt dat de Europese wetten worden toegepast in de lidstaten.

Wetenschap versus pseudowetenschap

Doorgaans kan de EU worden beschouwd als een orgaan waarbij de rede en wetenschap mee vooraan staan, waardoor eurofoben het bijna altijd mis hebben. Toch dreigt er soms ook pseudowetenschap binnen te dringen. In 2016 uitten een aantal wetenschappers hun bezorgdheid over het feit dat sommige EU-veiligheidsregels voor chemicaliën tot stand komen onder invloed van populistische media-aandacht en pseudowetenschappelijke bangmakerij. 

GMO's

Zie hoofdartikel: GMO

De EU heeft strikte wetten omtrent GMO's, inclusief een totaal overbodige en onzinnige GMO-etikettering die er wellicht is gekomen als het gevolg van het pseudowetenschappelijke anti-GMO activisme. In het Europese Parlement zitten namelijk ook de nodige aluhoedjes, waaronder Bart Staes van de Belgische politieke partij Groen. GMO-etikettering is echter niet verplicht voor vlees, eieren en melk afkomstig van dieren die werden gevoederd met GMO-gewassen, en de meeste varkens en gevogelte krijgen dan ook genetisch gewijzigde granen te eten die werden geïmporteerd uit de Verenigde Staten, aangezien dit nu eenmaal goedkoper is dan lokaal gekweekte niet-GMO-granen.

Helaas werd er in 2015 een Europese wetgeving gestemd die zegt dat het mogelijk is voor afzonderlijke staten om GMO's van hun grondgebied te weren. Economisten en landbouwwetenschappers vrezen dat dit de Europese landbouwmarkt incompetent zal maken op een internationale schaal. Nochtans heeft onderzoek van de Europese Commissie wel uitgewezen dat GMO's geheel veilig zjn voor consumptie. Wel eist de EU dat nieuwe GMO's eerst moeten worden getest op allergenen. 

Biologische voeding

Zie hoofdartikel: Biologische voeding

Het Europese logo voor biologische producten.

Biologische voeding is voeding dat vooral duurder is maar geen voordelen heeft op basis van gezondheid of het klimaat. Wel integendeel, biologische landbouw draagt in vele gevallen net bij aan klimaatopwarming omwille van de grotere hoeveelheid landbouwgrond die hier nodig voor is (wat in de meeste gevallen ten koste gaat van beboste natuurgebieden). Helaas heeft de EU hier weinig oren naar, en wordt de oplichting die "biologische voeding" wordt genoemd alsnog sterk gepromoot. Er is zelfs een officieel Europees bio-logo dat op de verpakking van biovoeding wordt gedrukt. 

Andere pseudowetenschap

De EU heeft een ban ingevoerd op de securityscans van luchthavens die gebruik maken van X-rays, ondanks het feit dat de dosis röntgenstraling onbeduidend laag is, zelfs voor passagiers die regelmatig vluchten nemen, en bovendien veel lager is dan de hoeveelheid straling waar men van nature aan wordt blootgesteld op de vlucht zelf. De huidige bodyscanners maken geen gebruik meer van röntgenstralen.

De EU heeft een European Council for Classical Homeopathy, waardoor er helaas de kwakzalverij van homeopathie onterecht wordt gepromoot.

Pro-wetenschap in de EU

Gelukkig is pseudowetenschap geen schering en inslag bij de EU, en wordt de echte wetenschap er vaker wel dan niet omarmd, zoals in het geval van volgende voorbeelden:

• De zoetstof aspartaam wordt veilig bevonden door de European Food Safety Authority (EFSA).
• De onkruidbestrijder glyfosaat wordt veilig bevonden door de European Food Safety Agency (EFSA), European Protection Agency (EPA) en de European Chemical Agency (ECHA). Wel was er debat ontstaan onder druk van pseudowetenschappelijke propaganda van voornamelijk linkse politieke partijen zoals Groen, maar een totaalverbond kon alsnog worden vermeden.
• Elektromagnetische straling, zoals die van mobiele telefoons, is niet kankerverwekkend maar wordt veilig bevonden door de European Commission Scientific Committee on Emerging and Newly Identified Health Risks.
• De EU maakt deel uit van de Codex Alimentarius Commissie.
• Superfood mag in de EU niet verkocht worden met medische claims als die niet bewezen kunnen worden (en er is geen enkel geval waarbij een claim effectief bewezen kan worden).
• De EU erkent dat klimaatopwarming bestaat en door de mens wordt veroorzaakt.
• Voedseldoorstraling wordt veilig bevonden door de European Community Scientific Committee for Food.
• Vaccinaties worden veilig bevonden door de EU, ondanks tegenstand van de antivaccinatiebeweging.

Euromythes

De EU is vaak het doelwit van zogenaamde "Euromythes", waarvan er inmiddels al talloze honderden bestaan, vaak in het leven geroepen door Eurofoben Euroskeptici of gewoon vanwege een gebrek aan begrip en kennis. In gevorderde vorm gaat het om complottheorieën omtrent de Antichrist en de New World Order.

EU-ambtenaren op pensioen op 50 met 9000 € per maand

Is je broek afgezakt? Dan moet iedereen dit weten!!!11!1!!!1!!!

In 2004 begon een hoax te circuleren die beweerde dat EU-ambtenaren al vanaf hun 50 op vervroegd pensioen kunnen gaan, en vervolgens een pensioen van 9000 € per maand zouden trekken. Dit zou bedoeld zijn om ambtenaren uit de toenmalige nieuwe lidstaten (Polen, Malta, Estland) aan de slag te helpen. Er werd een petitie hiertegen opstart die sinds 2014 al ruim 20 handtekeningen heeft kunnen verzamelen. De oorsprong van deze hoax was een verzinsel gepubliceerd door Het Nieuwsblad, wat de Belgische rioolkrant tot op heden nog altijd niet heeft gecorrigeerd. 

In werkelijkheid was de situatie echter geheel anders. Er was een tijdelijke regeling (van 2002 tot 2004) die brugpensioen vanaf 50 jaar mogelijk maakte, maar dit is intussen dus al lang niet meer van kracht. De maandelijkse pensioenuitkering werd berekend op basis van tal van factoren, maar hoe vroeger men op pensioen wou gaan hoe lager het bedrag zou zijn. Beduidend lager dan de vermeende 9000 € per maand, en zelfs zo laag dat het onaantrekkelijk was voor de meeste EU-ambtenaren en er slechts weinigen gebruik van hebben gemaakt. En naast dit alles had de regeling helemaal niets te maken met de nieuwe EU-lidstaten.

Op 1 mei 2004 werd de minimale pensioenleeftijd verhoogd van 50 naar 55 jaar, en de pensioensuitkering wordt verlaagd met 3,5% per vervroegd jaar (voor 10 jaar is dit dus 35% minder dan het normale bedrag van de pensioensuitkering). Zelfs indien een EU-ambtenaar niet met vervroegd pensioen gaat, zal de doorsnee pensioensuitkering nog altijd ruim lager liggen dan 9000 € per maand. Een basissalaris begint aan 2300 € per maand bruto. Een aantal topambtenaren kunnen dan wel beduidend meer verdienen, maar dit komt deels door een aantal (belastingvrije) vergoedingen die geen invloed hebben op de berekening van de pensioensuitkering. 

Andere hoaxes

Het aantal hoaxes omtrent de EU is zo groot dat ze onmogelijk allemaal in een artikel kunnen worden behandeld. Veel van deze hoaxes zijn afkomstig van de Britse rioolpers zoals de The Sun en de Daily Mail, die wel vaker anti-EU propaganda publiceren. Hierbij een aantal voorname voorbeelden:

• De EU verbiedt advertenties voor kamergenoten van hetzelfde geslacht.
• De traditionele witte Britse ambulances worden door de EU verplicht om voortaan een gele kleur te gebruiken.
• De EU verbiedt kinderen om een ballon op te blazen.
• De EU verbiedt kromme bananen.
• De EU verbiedt stranden. 
• De EU wil dat elke wagen een zwarte doos bevat.
• De EU geeft subsidies voor hondengevechten. 
• De EU wil Britse dubbeldekkers verbieden.
• De EU heeft bepaald dat de Schotse kilt "vrouwenkleding" is (opmerkelijk is dat de Britse eurofoben dit aan de EU toeschreven terwijl het idee afkomstig was van één van hun eigen Britse instellingen).
• Britse ziekenhuizen worden verplicht door de EU om niet-Engelstalig personeel aan te werven.
• De Britse domeinnamen die eindigen met .co.uk moeten voortaan eindigen met .eu.
• De EU verbiedt de verkoop van eieren in een dozijn.
• Het label "Made in Britain" wordt verboden door de EU.
• De EU verbiedt kruidengeneeskunde (was het maar waar...)
• Groot-Brittannië is niet langer een eiland volgens de EU.
• Eurobiljetten veroorzaken impotentie.
• De Europese zaadgoedrichtlijn verbiedt het kweken en bezitten van natuurlijke zaden.

Complottheorieën

Naast de ordinaire hoaxes en anti-EU propaganda zijn er ook nog de paranoïde complottheorieën:

• De EU probeert kinderen te brainwashen met pennenzakken en brochures.
• De EU wil vitaminen illegaal maken door de Codex Alimentarius in te voeren (de Codex Alimentarius Commissie is een instelling van de Verenigde Naties en probeert helemaal geen vitaminen te verbieden, maar probeer Eliant dat maar eens wijs te maken).
• De EU heeft e-nummers ingevoerd zodat we niet meer kunnen zien wat de ingrediënten van onze voeding zijn en niet weten dat we stilletjes maar opzettelijk worden vergiftigd.
• De EU wil verplichte chip-implantatie voor alle pasgeboren kinderen invoeren.
• De Bijbel heeft voorspeld dat de schijnbaar vredelievende EU de zogenaamde Antichrist zal leveren. Het zou, als opvolger van het Romeinse Rijk, het Vijfde Rijk zijn dat door Daniël werd voorspeld, ook al worden hier talloze andere rijken in de geschiedenis totaal genegeerd. Anderen interpreteren de Bijbel dan weer anders of stellen dat Europa eerst Islamitisch zal worden voordat de Antichrist in actie treedt.
• De EU is een Orwelliaanse staat.
• Bilderberg en de Rothschilds zijn voorstander van de EU, dus is de EU slecht en soortgelijke antisemitische onzin.
• De migrantencrisis was een "inside job" van de EU om zo een superstaat te kunnen oprichten, althans volgens David Icke op InfoWars.
• De EU is niet enkel bedoeld om een superstaat op te richten, maar ook om de New World Order in te leiden.

Bekende eurofoben

Eurofobische politici, complotdenkers en andere idioten:

• Boris Johnson
• David Icke
• Donald Trump
• Geert Wilders
• Loesje
• Marine Le Pen
• Nigel Farage
• Vladimir Poetin
• Terreurbeweging IS

Eurofobische nepnieuws- en complottheorieënwebsites:

• Daily Mail
• EJ Bron
• Eunmask
• Lang Leve Europa
• The Sun

Externe links

• http://blogs.ec.europa.eu/ECintheUK/euromyths-a-z-index/

Zie ook

• Verenigde Naties
• European Union Times

Bronnen

• http://rationalwiki.org/wiki/European_Union