Martin Van Buren

Martin Van Buren.

Martin Van Buren (New York, 5 december 1782 - New York, 24 juli 1862) was de 8ste President van de Verenigde Staten. Hij volgde president Andrew Jackson op in maart 1837, om vervolgens in maart 1841 te worden opgevolgd door William Henry Harrison. Hij was een Democratische president.

Levensloop

Martin Van Buren was geboren in 1782 in Kinderhook, New York, met de Nederlandse naam Maarten Van Buren. Hij zou later de eerste Amerikaanse president worden die niet geboren was als een Britse onderdaan. Van Buren was van Nederlandse afkomst, en Nederlands was tevens zijn moedertaal, waardoor hij later de eerste (en enige) president zou worden voor wie Engels een tweede taal was. Van 1812 tot 1820 was zetelde hij in de Senaat van de staat New York, en van 1815 tot 1819 was hij eveneens procureur-generaal van New York. Van 1821 tot 1828 zetelde hij als senator voor New York in de Amerikaanse Senaat. Op 1 januari 1829 werd Van Buren gouverneur van New York, maar dit slechts tot 5 maart 1829, waarna hij werd aangeduid als Minister van Buitenlandse Zaken onder president Andrew Jackson.

In april 1831 nam Van Buren ontslag als Minister van Buitenlandse Zaken, en werd hij door Jackson aangesteld als ambassadeur voor het Verenigd Koninkrijk. Deze nominatie werd echter niet goedgekeurd door het Amerikaanse Congres, waardoor Van Buren in april 1832 reeds terugkeerde naar de Verenigde Staten. In datzelfde jaar werd hij genomineerd als running mate van Andrew Jackson, die zich kandidaat stelde voor een tweede termijn in de presidentsverkiezingen. Samen wonnen ze de verkiezingen, en in maart 1833 trad Van Buren aan als vicepresident. In de verkiezingen van 1836 besloot Jackson zich niet opnieuw kandidaat te stellen, en beschouwde hij Van Buren als zijn "opvolger" om zijn beleid verder te zetten. 

Van Buren werd genomineerd als presidentskandidaat door de Democratische Partij. Tijdens zijn verkiezingscampagne werd er vaak gebruik gemaakt van de slogan "Vote for OK", waarbij de afkorting OK stond voor "Old Kinderhook", een verwijzing naar Van Buren's geboorteplaats. Dit is wellicht niet de oorsprong van het woord "OK", maar het heeft er wel voor gezorgd dat de term meer populair werd. Van Buren won de verkiezingen en trad in maart 1837 aan als president. Amper enkele weken later trad de "Paniek van 1837" uit, wanneer de banken hun betalingen in valuta stopten. Dit werd gevolgd door een economische depressie die vijf jaar zou duren. Het beleid van de president zou dit tij niet kunnen keren, wat zijn populariteit een flinke knauw gaf. 

Van Buren zette Jackson's controversiële beleid verder wat betreft de (gedwongen) verwijdering van Indianenstammen, die volgens de Indian Removal Act dienden te verhuizen van het oostelijk gebied van de Mississippi-rivier naar diens westelijk gebied (het latere Oklahoma). In 1835 hadden een aantal leden van de Cherokee-stam het Verdrag van New Echota ondertekend, maar de overeenkomst was niet goedgekeurd door de feitelijke stamleiders en hun hoofdleider, John Ross. Hierdoor erkenden zij het verdrag niet, en trachtten ze tevergeefs het aan te vechten via een petitie gericht aan het Amerikaanse Congres. 

Wanneer het moment kwam dat de Cherokees verplicht waren hun voorouderlijk land te verlaten in 1838 (althans volgens het verdrag), weigerden de meesten om te verhuizen. Onder leiding van generaal Winfield Scott werden de Cherokee Indianen gedwongen te verhuizen, een reis die vijf maanden zou duren en bekend werd met de naam "Trail of Tears" (Tranenspoor). De reis begon met 16.000 Cherokees, maar die zouden niet allemaal hun bestemming bereiken, want 4000 van hen overleden onderweg. Uiteindelijk werden in totaal honderdduizenden Indianen verhuisd van Alabama, Georgia, Tennessee en South Carolina naar het territorium van Oklahoma.

In 1839 kwam Joseph Smith, de uitvinder stichter van de Mormoonse Kerk, op bezoek bij Van Buren. Hij verzocht de president om hulp, nadat de gouverneur van Missouri de "Extermination Order" had uitgevaardigd waarmee Mormonen uit de staat konden worden verdreven. Van Buren zou hierop gereageerd hebben dat Smith's verzoek gerechtvaardigd was, maar dat hij niets kon ondernemen omdat hij dan de stem van Missouri zou verliezen. Verder was Van Buren gekant tegen de annexatie van Texas, sinds diens onafhankelijkheid van Mexico in 1836, omdat hij een oorlog met Mexico wou vermijden en vreesde dat de annexatie de balans tussen pro- en anti-slavernijstaten zou verstoren.

In 1840 werd Van Buren opnieuw genomineerd voor de presidentsverkiezingen, maar de economische crisis had zijn reputatie als president te veel beschadigd. Zijn tegenstanders in de Whigpartij verwezen naar hem met de naam "Martin Van Ruin". Hij verloor dan ook de verkiezingen aan de Whig-kandidaat, William Henry Harrison, die vervolgens in maart 1841 zou aantreden als eerste president van de Whigpartij. In 1844 stelde hij zich opnieuw kandidaat als president, maar ging de Democratische nominatie naar James Polk. In 1848 werd Van Buren genomineerd door de Free Soil Party, een partij die anti-slavernij was maar reeds in 1854 zou ophouden te bestaan. Hij verloor opnieuw de verkiezingen, dit keer aan Whig-kandidaat Zachary Taylor. Hoewel hij de nieuw opgerichte Republikeinse Partij niet wou vervoegen, steunde hij wel Abraham Lincoln tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Van Buren overleed op 24 juli 1862 aan een longontsteking.

Hoaxes

• In 1829 stuurde Van Buren een brief naar president Jackson (volgens sommige versies naar John Quincy Adams), waarin hij argumenteerde dat het nodig was om op te komen voor het behoud van kanalen tegen de ontwikkeling van spoorwegen.
• Martin Van Buren was niet geschikt voor het presidentschap omdat hij een korset voor vrouwen droeg.

Zie ook

• Lijst van presidenten van de Verenigde Staten

Bronnen

• http://rationalwiki.org/wiki/President_of_the_United_States