Rutherford Hayes.
Rutherford Birchard Hayes (Ohio, 4 oktober 1822 - Ohio, 17 januari 1893) was de 19de President van de Verenigde Staten. Hij volgde president Ulysses Grant op in maart 1877, om vervolgens te worden opgevolgd door James Garfield in maart 1881. Hij was een Republikeinse president.
Levensloop[]
Rutherford Hayes was geboren op 4 oktober 1822 in Ohio, als de zoon van Rutherford Hayes Jr. en Sophia Birchard. Zijn vader overleed tien weken voordat hij geboren werd. In 1836 begon hij zijn studies aan de Methodist Norwalk Seminary, en in 1838 aan de Kenyon College. In 1842 studeerde hij af. In 1845 begon hij te werken als advocaat. In 1852 huwde hij met Lucy Webb, met wie hij drie zonen had. Wanneer de Amerikaanse Burgeroorlog uitbrak in 1860, was Hayes aanvankelijk van mening dat de afgescheurde staten geen burgeroorlog waard waren, en dat het beter was ze gewoon te laten gaan. In 1861 bood hij zich alsnog aan als vrijwilliger in het Amerikaanse leger, en werd hij als majoor toegewezen aan het 23ste Regiment van de Ohio Vrijwillige Infanterie. In november 1861 werd hij gepromoveerd tot luitenant-kolonel. Tijdens de oorlog geraakte hij vijf keer verwond, en in 1865 beëindigde hij zijn militaire dienst met de rank van majoor-generaal.
In 1864 werd hij genomineerd door de Republikeinse Partij voor de positie van Afgevaardigde voor het 2de District van Ohio, maar hij weigerde het oorlogsfront te verlaten om ter plaatse campagne te voeren. Hij geraakte vooralsnog verkozen, en diende van 1865 tot 1867. Vervolgens werd hij verkozen tot gouverneur van de staat Ohio, en diende hij in deze ambt van 1868 tot 1872. Nadien wou hij zich terugtrekken uit de politiek, maar in 1875 werd hij opnieuw genomineerd voor dezelfde positie en werd hij opnieuw verkozen, waardoor hij in 1876 opnieuw gouverneur van Ohio werd. Eveneens in 1876 werd hij door de Republikeinse Partij genomineerd voor de presidentsverkiezingen van dat jaar, samen met William A. Wheeler als zijn running mate.
De presidentsverkiezingen van 1876 verliepen erg gespannen. Op dat moment waren de zuidelijke staten, die voorheen waren afgescheurd van de Verenigde Staten, nog steeds bezet door de Amerikaanse troepen sinds het einde van de oorlog in 1865. Die bezettingsperiode werd ook de "Reconstructie" genoemd. Het Republikeinse kamp argumenteerde in haar campagne dat het gevaarlijk was een Democraat te verkiezen, aangezien het een zuidelijke Democraat was geweest die de burgeroorlog had uitgelokt. Er werd gevreesd dat een regering onder een Democratische president de recent verworven burgerrechten voor zuidelijke Afro-Amerikanen in het gedrang zou brengen. Toch behaalden de Democraten een meerderheid aan stemmen in de "popular vote", waarvan de meeste stemmen afkomstig waren van de zuidelijke staten.
De Republikeinen hoopten vooralsnog om een meerderheid te verkrijgen in het aantal stemmen van het kiescollege, wat uiteindelijk meer doorslaggevend was dan de "popular vote". De Democratische presidentskandidaat had met 184 electorale stemmen immers één stem tekort om de benodigde meerderheid te behalen. Hayes had op dat moment slechts 166 electorale stemmen, maar 19 stemmen van Florida, Louisiana en South-Carolina stonden nog in twijfel omwille van verkiezingsfraude die beide partijen er hadden gepleegd. Wanneer er in januari 1977 nog steeds geen oplossing was gevonden, werd een Electorale Commissie opgericht om te bepalen wat er met de overblijvende stemmen moest gebeuren.
Aangezien de datum van het aantreden van de president snel naderde, werd er uiteindelijk tussen beide partijen een compromis gesloten waarin de Democraten de verkiezingsoverwinning van Hayes zouden aanvaarden. In ruil hiervoor beloofden de Republikeinen om de federale legertroepen terug te trekken uit de zuidelijke staten, die sinds 1865 geen mogelijkheid meer hadden hun eigen lokale regering te bepalen. Met deze overeenkomst kregen de zuidelijke staten na 12 jaar eindelijk terug de mogelijkheid zichzelf te regeren, en kon Hayes vooralsnog aantreden als president. Toch konden de Democraten zich nooit helemaal verzoenen met deze uitkomst, en verwezen ze naar de president met termen zoals "Rutherfraud" en "His Fraudulency" gedurende de daaropvolgende vier jaar.
Meteen na zijn aantreden als president gaf Hayes het bevel dat de federale troepen zich moesten terugtrekken uit het zuiden, waarmee een einde kwam aan het tijdperk van het Reconstructionisme. Hij probeerde eveneens de rechten van de zuidelijke Afro-Amerikanen te beschermen, maar zonder veel succes. De racistische Democraten beheersten op dat moment het Amerikaanse Congres, en probeerden eveneens een einde te maken aan de Enforcement Acts, die waren goedgekeurd ten tijde van president Ulysses S. Grant, en die ervoor zorgden dat Afro-Amerikanen konden stemmen en dezelfde rechten en bescherming genoten als blanken. Hayes gebruikte meermaals zijn vetorecht om dit te voorkomen.
Wanneer de Democraten er niet in geslaagd waren om de Enforcement Acts af te schaffen, zorgden ze ervoor dat Hayes niet de nodige fondsen had om de wetten omtrent burgerrechten ook in de praktijk af te dwingen. Hierdoor werd het uiteindelijke doel, met name de gelijkheid tussen blanken en zwarten, niet behaald en werd een segregatiesysteem ingevoerd. Dit systeem, gebaseerd op de zogenaamde Jim Crow-wetten, voorzag een rassenscheiding waarbij vooral Afro-Amerikanen gebruik moesten maken van aparte restaurants, parken en openbaar vervoer. Het zou duren tot de 20ste eeuw voordat deze racistische wetten werden opgeheven.
Hayes stelde zich niet kandidaat voor een tweede termijn in de presidentsverkiezingen van 1880, nadat hij had beloofd om na één termijn af te treden. Hij werd opgevolgd door James Garfield in maart 1881, en overleed in januari 1893 aan de complicaties van een hartaanval[1].
Hoaxes[]
Nadat de telefoon was uitgevonden door Graham Bell, zou president Hayes hierop gezegd hebben: "An amazing invention - but who would ever want to use one?". Hoewel president Obama hier in 2012 naar verwees[2], en sommige websites dit citaat inderdaad toeschrijven aan Hayes[3], is er geen bewijs dat Hayes dit ooit gezegd zou hebben[4]. Alles wijst zelfs op het tegendeel: Hayes zou erg enthousiast geweest zijn over de uitvinding, waardoor hij besloot om ook een telefoonlijn in het Witte Huis te laten installeren[5][6][7][8][9].
Zie ook[]
Bronnen[]
Referenties[]
- ↑ https://www.whitehouse.gov/1600/presidents/rutherfordbhayes
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=05tSuIxC4iE
- ↑ http://thinkexist.com/quotation/an_amazing_invention-but_who_would_ever_want_to/182072.html
- ↑ http://quoteinvestigator.com/2012/03/16/telephone-who-want/
- ↑ http://nymag.com/daily/intelligencer/2012/03/rutherford-b-hayes-obama-telephone.html
- ↑ http://www.factcheck.org/2012/03/obamas-fake-hayes-quote/
- ↑ https://www.washingtonpost.com/blogs/fact-checker/post/obamas-whopper-about-rutherford-b-hayes-and-the-telephone/2012/03/15/gIQAel6SFS_blog.html?wprss=fact-checker
- ↑ http://www.politico.com/blogs/politico44/2012/03/obama-knocks-rutherford-b-hayes-117572
- ↑ http://www.politico.com/blogs/politico44/2012/03/contra-obama-rutherford-b-hayes-loved-the-telephone-117592